به هیچ دلبستگان

همرهان ، بی چشم داشت آمدگان اند
بی هیچ چشم داشتی به فصل درو
به هیچ دلبستگان
و هم ایشان اند بسیار اندکان
شوریدگیست قوای لا مزمحلشان
شوریدگی ای در خم های چندین هزار ساله اشان
انباشته با هم
اما نه از برای روز برداشت
چون دانه ی گیاه مقدس

take it back

ناز تو را
کنون
ملاحی نیست
که تمام دریاهای عشق
بر زورقی برد

دست تو را
کنون
بالی نیست
که تمام آسمان های دور
در پرواز برد

تره ی تو را
کنون
نسیمی نیست
که بر امواج برد

نام تو را
کنون
فریادی نیست
که تمام کوه های صعب
بر زبان برد

اما یاد تو را
من
کنونچون خورشیدی در سینه دارم